Kağnı

Yazarın diğer okuduğum kitapları gibi bu kitabında da farklı bir tarzı yoktu. Çok üzücü hikâyeler ama çoğunlukla anlamlıydı. Genel olarak insanların ya hayat amacı parasını kazanıp ailesini geçindirmek yada çalışıp akşamları eğlenceye gitmek genellikle bu tarz.Kimi hikâyelerinde de anlatılanlarda ki hayatlarının kuvvetli bir gayesi yok. Kimileri hayattan biraz ışık alsa oda bir zaman sonra sönüyor. Anlatılan hikâyeler gerçeğe çok yakın 30'lu ve 40'lı zamanlar da yazıldığına göre yüksek ihtimal o zaman ki acıları anlatıyor. Maalesef ki kitaptaki her hikâyenin sonu üzücü. 

Ve son olarak kitapta ki son hikaye hariç diğer hikâyeler güzeldi sizlere de tavsiye ederim.

*

**"Biri diğerinin yaşayabilmesi için elzem olan iki mahluktuk biz, bunu istesek de, istemesek de..."